OEROL betekent in het Terschellings dialect “overal” en verwijst naar de traditie dat de eilandse koeien in het voorjaar van stal worden gehaald om een zomer lang vrij te kunnen grazen. Niet in een weide, niet op een afgebakend terrein, maar gewoon overal: “oerol”. Sinds 1981 is er ook een ander Oerol op Terschelling: een theaterfestival met inmiddels meer dan 50.000 bezoekers per jaar. Makers en publiek worden, net als de koeien, vrijgelaten over het hele eiland. In de haven, het bos, de dorpen, de duinen, op het strand. Overal kun je 10 dagen lang van bijzondere voorstellingen en verrassende ontmoetingen genieten. Het is één groot zomerfeest.
Nu is het juni 2020. Wij zijn op Terschelling en er is geen Oerol. Alle podia, tenten, tafels, stoelen, requisieten en warme dekens blijven deze zomer in de grote opslagschuur. De deuren van de schuur blijven dicht. En dus ontdekken we deze week een ander Terschelling. We maken heerlijke wandeltochten en met onze electrische fietsen verkennen we het eiland. Niet van voorstelling naar voorstelling. Nu eens zonder plan, kijken waar we uitkomen. We gaan in een andere versnelling, in een ander tempo. Niet in Turbo maar in Eco-stand. We genieten van het ritme van het eiland. Van de Tuureluur in de polder. Van de schemerwandeling met het eilandmeisje. Van het Terschellinger biertje bij de Rustende Jager. Van de verhalen van Kees, de vrijwilliger van natuurmonumenten. En we slapen uit, lezen een boek, kijken een film en fietsen zomaar een half uur over de Boschplaat zonder ook maar één ander mens tegen te komen, zonder ook maar één ander mens te ontmoeten. We ontmoeten de natuur, het eiland, de rust, onszelf: we gaan “oerol”. Het is één groot zomerfeest.
Op onze laatste dag fietsen we toch nog heel even langs de Oerol-opslag-schuur. Het is een grote schuur en precies op het moment dat we ons afvragen wanneer de deuren van deze schuur weer open mogen, zien we een zwaluw in en uit vliegen. Door een kapot bovenraampje van de schuur. Hij/zij heeft vast binnen een nestje met jongen dat gevoed moet worden. Er blijft beweging, er blijft verbinding. Voor deze zwaluw, en vast ook wel voor al die andere vreemde vogels die zo graag naar Oerol gaan.
Wij hebben ons huisje voor volgend jaar in ieder geval alvast weer geboekt.
Blog
Zomer 2020
- Ingrid Kleinsman