Gisteren is er sneeuw gevallen.
Vandaag wandel ik door een koud landschap met hier en daar nog een dun laagje suiker-sneeuw.
En het is nog herfst, het is 22 november!
Is de sneeuw daarmee erg vroeg dit jaar? Ik weet het eigenlijk niet, ik weet wel dat het vandaag
De trouwdag van wijlen mijn ouders is. Precies 63 jaar geleden zijn ze getrouwd. Mijn moeder heeft vaak verteld dat het een prachtige dag was, koud én met sneeuw!
Maar toch, die eerste sneeuw van het seizoen geeft een soort van tijdsduiding aan.
Overgang naar een ander seizoen.
En misschien geldt dat ook wel voor mij.
Ik loop op de Lansinkweg. Achter mij hoor ik een auto naderen en omdat de weg erg smal is en ook hier en daar nog bedekt is met aangevroren sneeuw stap ik snel in de berm.
Wanneer de auto dichterbij komt hoor ik dat hij vaart mindert. Fijn denk ik. Dan stopt de auto. Ik kijk opzij en er zit een voor mij onbekende jonge vrouw achter het stuur. Ze opent het raampje en zegt; “pas op hoor, niet zo snel zomaar opzij stappen, dat is gevaarlijk, val maar niet’.
Ik ben geraakt door haar vriendelijke toon en haar oprechte aandacht en we maken samen even een leuk praatje over het weer en nog van die dingen meer. Het is zo’n gesprekje dat er op het eerste oog misschien niet zo enorm toe doet, maar waar ik veel energie van krijg. Fijn.
Wanneer ze weer verder rijdt maakt ze nog een laatste opmerking
‘En pas op hè, want vallen op oudere leeftijd kan echt heel verkeerd uitpakken. Fijne dag!’
Vallen op oudere leeftijd …..
Oei.
Die komt even bij me binnen.
Voor mijn gevoel zit ik met mijn 58 jaar nog maar net in de herfst van mijn leven en is het nog lang geen winter. Maar ja, ook voor mij is er vandaag dus vroege sneeuw. En gelukkig ook veel energie!
